þriðjudagur, september 16, 2008

La traviata

Noi siamo zingarelle venute da lontano

Dognuno sulla mano leggiamo l'avvianoi

Se consultiam le stelle consultiam le stelle

nul l'avvianoi d'oscuro no nul l'avvianoi d'oscuro

e casi del futuro possiamaltrui predir

se consultam le stelle null'avvianoi d'oscur

e i casi del futuro possiamaltri predir

e i casi del futuro e i casi del futur

e i casi del futuro possiamaltri possiamaltri predir

e i casi del futuro e i casi del futur

e i casi del futuro possiamaltri possiamaltri predir

Su via si stenda un velo sui fatti del passato

gia quel ke stato e stao badate l'avvenir

su via si stend un velo sui fatti del passat

gia quel ke stato stato badate l'avvenir

Gia quel ke stat stato badate l'avvenir

badate l'avvenir badate badate l'avvenir

gia quel che stato e stato badate l'avvenir

badate l'avvenir badate badate l'avvenit

si badate l'avvenir si si badate l'avnir

Ekki að gera sig þessi texti. Ákvað að krota hann hér og gá hvort hann festist. En nei, held það virki ekki. Ég hlusta á Ipodið og upptökuna af æfingu og þær syngja allt önnur orð en stendur á nótnablaðinu mínu. Þetta er alveg að verða spurning um að fara og drífa sig í að læra Ítölsku. Framburðurinn er bara ekki að gera sig hjá mér í þessu lagi. Fæ lítinn stein í malla bara að hugsa um tónleikana. Hef aldrei verið svona stressuð áður fyrir tónleika. Svettans mar. Taldi öll möguleg og ómöguleg dömubindi í svefnrofunum í gærkvöldi en ekkert. Big cero. Spurning hvort ég bara dansi ekki og dreifi dömubindum annað kvöld og læt söngsystur mínar um sönginn. hehehehehe.... Jámm svona er þetta bara. En nú ætla ég að fara og setja seinni umferðina af naglalakkinu fína. Betra að vera vel lakkaður við svona tækifæri. Ég veifa þá bara.

Söngfuglinn kveður og heldur áfram að telja bindi......


Það er svo skrítið

hvernig hlutirnir ganga upp bara svona allt í einu. Alveg fyrirhafnarlaust. Þessi vika er búin að vera frekar strembin hjá mér, alveg að drukkna í verkefnum. Fyrir utan það að vera að vinna, að þá var tvöföld kóræfing á mánudag, æfing fyrir jarðaför í gærkvöldi, æfing fyrir tónleikana í kvöld, vinna annað kvöld, skúra hjá tannsa á morgun, en var eiginlega farin að reyna að troða því á föstudag. Tók mér frí í vinnu á föstudaginn. Syngja í jarðaför klukkan eitt, fara í "greiðslu" klukkan tvö, sé fram á að mæta örlítið of seint vona að það reddist. Svo eiginlega bara heim og gera sig sætari og fara í fína flotta kjólinn og svo af stað. Tónleikarnir um kvöldið og smá partý á eftir heima hjá Stínu fínu. Og ég verð bara að viðurkenna það að þetta var farið að vaxa mér örlítið í augum uppi. Svo bara simsalabimm. Anna María biður í dag um að fá að vinna annað kvöld og tók ég því fagnandi. Stuttu síðar hringir tannsa og segist ekki þurfa þjónustu mína þessa vikuna, þar sem þau séu að fara að olíubera hjá sér parketið og ætli að byrja í kvöld. Hjúkk mar. Mikið óskaplega var ég glöð. Svo nú get ég bara verið heima annað kvöld og haldið áfram að reyna að troða La traviata í minn fagra koll. Málið er nebbla að ég eiginlega gleymdi að það ætti að syngja það. Og það hefur bara eiginlega ekkert verið æft. En hinar kunna það frá gamalli tíð, svo ég þarf bara að reyna að þykjast kunna textann svo ég líti ekki út eins og málleysingi að reyna að segja eitthvað. Hreyfa varnirnar einhvernvegin og í engu samræmi við aðra munna í kringum mig. Sjettans mar. En þetta hlýtur að reddast. Gerir það einhvernvegin alltaf. Svo var Olga að koma með Freyju Lísu hér áðan. Hún ætlar að vera hér fram á sunnudag, á meðan þau skella sér til Köben. Oh hvað þau eiga gott.

Söngfuglinn kveður trallandi La traviata og teljandi dömubindi í leiðinni.....


Engin ummæli: