Svona leit hún út við komuna.
Og hér er hálfnað verk...
Og valla..... Hér er daman orðin ansi ber.
Guðný í sjokki yfir Snúllu.Yoko var líka smá löguð, en ekki svona mikið.
Við sátum bara voða stilltar og prúðar og fylgdumst með snyrtingu Snúllunnar. En allavega er flókinn farin og kostaði smá grenjur í greyinu. Átti svooooo bágt. Svo er mar bara hér í undirbúningi fyrir annað kvöld. Er að sjóða humarskeljar í tætlur ásmat koniaki og fleiru góðu. Er búin að vera að sjóða í bráðum 4 tíma. Þarf svo að sigta og merja skeljarnar betur. Bæta aftur við smá vatni og sjóða aftur í klukkutíma eða svo. Láta það standa svo til morguns og búa svo að lokum til súpuna sjálfa.
Mmmmm hlakka bara til að smakka. Kolla kom hér bjargandi hendi. Með pottinn sinn undir hendinni. Þetta er sko ekki að ganga. Verð að fara að fjárfesta í almennilegum potti og það stórum. Við erum orðin svo mörg 
þegar mikið stendur til að mínir pottar er ekki að virka. Allt of litlir.
En læt nú staðar numið.Yfir og út krúsarknús........kokkurinn kveður að sinni
Ég hef haft það bara fínt. Ma og pa voru hér í mat á aðfangadag, og svo komu stelpurnar með sínar familyjur seinna um kvöldið. Pabbi var reyndar orðinn veikur og hefur að mestu sofið síðan þarna um kvöldið. ÆJæjæjæj... Svo komu krakkarnir í mat á jóladag og slurpuðu í sig hangikjeti eins og þeim er einum lagið. Tættu svo restina af hamborgarahryggnum af beinunum og dýfðu í sósu áður en þau fóru heim. 
Diddinn að vinna á annan í jólum. Svo við sonurinn vorum bara tvö heima. Hann vildi taka annað trivila og rústa mér. Sem við og gerðum. En sorry, ég vann hann aftur. Greyið..... Rannvegi mín kom svo hér um kvöldið og það á náttfötunum. Svo við vorum alveg í stíl. Mín hafði heldur ekki klætt sig þennan daginn. Sátum og drukkum gott kaffi og fengum eitt staup af contrau með. Mmmmm. Áttum bara notalegt spjall og svona tjill. 
Svo bara áramótin framundan og ekki lofa veðurguðirnir góðu sprengiveðri. Svo mín ætla bara að vera heim og halda áfram að tjilla. Krakkarnir koma í mat og svona. Ég ætla að elda humarsúpu eftir uppskrift sem ég fékk hjá Kollu. Og það er sko tveggja daga prosess. Byrja á morgun. Sé fram á það að vera með flotta bæseppa eftir þessa aðgerð.
Mig langar ekkert smá með þeim. En það er víst ekki hægt að fá allt í þessum heimi. Eða hvað. Knúsaði Gospelsystur mínar fast og þær lofuðu að taka einn öl fyrir mig á Ráðhústorginu. Huhuhu...... En allavega vona ég að þetta verði frábær ferð í alla staði fyrir þær. Oh ég er blue....
En ég er svaka happý fyrir þeirra hönd vinstri...... Hundakonan kom hér í kvöld og sótti Miranda´s vörurnar sínar. Og afhenti mér sjampó og næringu fyrir Yoko. Með hvíttunar efni og alles. Nú skal sko tekið á þessari gullu rassakellingu. Og bestur árangur næst víst með því að setja dýrið í plastpoka eftir að búið er að jóðla í hana sjampóinu. Er alveg að sjá það fyrir mér að troða dýrinu í poka og halda henni þar í 15 til 20 mínútur. En við sjáum hvað setur. Spurning um að láta hundakonuna gera þetta þegar ég fer með dýrið í jólasnyrtinguna. 
Ja, verða dýrin ekki að fara í snyrtingu eins og við mannfólkið fyrir jólin. Ekki viljum við að hún fari í jólaköttinn..... Sem minnir mig á það að ég þarf að athuga hvort Ríkeyin mín geti tekið mig í smá snyrtingu þann 14 des. Tónleikarnir þá um kvöldið og frúin kann bara alls ekkert að laga til svona mikið hár. Hef sko ekki verið með svona sítt síðan 1707. 
Kanski að mar fari að setja rúllur og svona læti í hausinn á sér. 
Eruð þið ekki alveg að sjá það fyrir ykkur. Mar þarf kanski að læra að túper og svona... Svo er Liljan mín að verða 25. Haldið að það sé. 25 ára. Svo stutt síðan að ég var gangandi orðabók fyrir barnið sem engin skildi. Það er mörgum vel í mynni þegar Diddi kom í afmæli til Óla frænda síns. Hann nýbúinn að eignast dreng númer tvö. Átti einn 3ja ára fyrir. Lillja þá 4ra ára. Hann tekur á móti Lilju sem spyr hvar litla barnið sé. Svarar hann þá. Nú hann er í ðúmmin sínu. Hlær mín þá stórkarlalega og segir. Hann kann ekki að segja lúmm hann segir bala ðúmm.. og eins þegar Óli hafði tekið börnin upp á videó. Vorum í sumarbústað og hann allur í nýjustu tækni. Átti svo risalega stóra videkameru. Allavega. Svo eru börnin orðin eitthvað óþekk og Óli spyr hvort þau vilji ekki horfa á sig í sjónvarpinu. Og þau héldu nú það. Svo er Liljan mín að segja eitthvað á þessu videoi og kallar á mömmsuna sína. Mamma hvað er ég að segja. Halló. Hún skildi ekki sjálfa sig. How bad can you be....
Bara gaman að þessu.... En nú er nóg komið af bulli þetta kvöldið. Og hvar er Diddan mín besta skinn. Farðu að hringja í mig. Miss you...
