sunnudagur, febrúar 29, 2004

Mér er orðið ljóst að stundum býðst manni annað tækifæri í lífinu....................................62 ára

Og mér er orðið ljóst að Ásthildur kemur ekki til með að blogga svo að ég tók linkinn hennar út að síðunni minni.
Fínasti dagur í gær, eins og við var að búsast. Algjört dekur. Samt var nú soldið vont þegar Kristín fóta var að skrapa meðfram stóru táar nöglum. En það var líka alveg jafn gott þegar hún var búin að setja spangirnar á ..... Ahhhh. Allur þrýstingur horfinn og nú finn ég ekki fyrir neinu.....
Svo er mar bara búin að vera heima í dag, var rosa dugleg. Ryksugaði allt og þurrkaði af. Kannski verð ég líka dugleg á morgun og skúra. Verst hvað það er leiðinlegt. Eg mikið gaman þegar það er búið. Svo kom Lilja í dag að þvo og þurrka, enn biluð vélin hjá henni. Held hún hafi þvegið einar 5 vélar í dag. Adda kom líka og við tókum einn óþverra. Og að sjálfsögðu vann hún (Adda) að venju.

Lonni hringdi líka í dag. Hún var voða kát. Er að fara að synda með höfrungunum. Jís, ekki viss um að ég myndi þora því.. þó að þeir séu voða sætir. En þeir eru líka voða,voða, stórir. hjúkk.
Annars er ég að drepast úr leti núna og nenni hreinlega ekki að krassa meira hér.
Knús í krús.....

Engin ummæli: