föstudagur, febrúar 06, 2004

Mér er orðið ljóst að ef maður hlær um leið og maður drekkur gos, kemur það út um nefið. 7 ára......

Já ekki er nú öll vitleysan eins. Ekki er nóg með það að maður eignast fullt að skyldfólki í vinnunni heldur er nú farið að selja ostapylsur á bíla. Eitthvað klikkaði tölvukerfið í vinnunni í dag og þóttist Bjössi hinn mikli tölvugúru fyrirtækisinns vera að laga það en tókst ekki betur til en svo að þegar maður tók niður díselið þá stóð ekki dísel heldur ostapysla og menn sem þurftur nótur fyrir vaskinn voru ekkert kátir. Sáu ekki framm á það að skatturinn myndi samþykja það að bíldruslan gengi fyrir ostapylsum. En þetta var ósköp skemmtilegur útúrdúr í hinni annars vanabundnu vinnu. Allavega hló ég alveg hrikalega þegar ég sá svipinn á körlunum. Og gallinn við mig er sá að þegar ég byrja að hlæja að þá er annsi erfitt að hætta.

Saumaklúbbur í kvöld hjá Önnu. Sá fyrsti eftir áramót. Gaman að hitta skvísurnar aftur. Og Sússý frænka byrjaði aftur með okkur í kvöld. Var með okkur fyrir svona hvað á ég að segja 15 árum síðan og dreif sig aftur núna. Gaman að hafa hana með. Velkomin aftur Sússý mín. Leyfðum okkur aðeins að fylgjast með brúðkaupi Tristu og Ryans. Er nú ekki alveg að sjá að þetta virki. Gott samt hjá honum að neita að vera með BLEIKT bindi. Jísös hvað það er lummó. Og svo eru bara smíðaðir á Tristu skór. Hafiði heyrt það betra, með demöntum og alles. Já hann ríður ekki við einteyminginn kaninn. Segi nú ekki meir. ´

Ótrúlegt hvað maður getur fengið óstjórnlega löngun í eitthvað gotterí þegar það er ekki til. Í gærkvöldi langaði mig alveg ógeðslega mikið í lakkrískonfekkt. Sá fyrir mér fullann poka af mjúkum glænýjum lakkrís, en so sorry það var ekki til. Og ég komst yfir það. Svo áðan þegar ég kem heim úr saumó bíður ekki kallinn minn elskulegur með poka af lakkríkonfekti mjúku og glænýju. Mmmmmmmmmm....... Já það er ekki hægt að segja að ekki sé hugsað um mann. Svo ákváðum við líka í saumó að reyna að komast í sumarbústað um miðjan mars eða fyrstu helgina í apríl. Verð að muna eftir að tékka á því á morgun hvort eitthvað sé laust. Skeljungur á tvo alveg æðislega bústaði í Úthlíð með heitum potti og alles. Hlakka mikið til að flatmaga í heitu vatninu og slaka á. Veit hreinlega fátt betra.

Er loksins búin með Lindu Pé. Verð nú að játa það að ekki gef ég henni margar stjörnur. Frekar þunnur þrettándi. Og ekki meir um það. Eitthvað gengur mér illa að finna uppskrift að skírnarkjól sem mér líkar. Held ég verði að hringja í Ástu frænku og grátbiðja hana um að finna blaðið sem hún lánaði mér hérna um árið. Það er uppskrift að æðislegum kjól. Minnir mig á kjól frá svona 1820. Alveg truflaður. Nú er nóg komið af bulli.
Knus og kyss.

Engin ummæli: