Jæja loksins

druslast ég til að skrifa eitthvað hér. Meiri letin í manni. Sungum fyrri tónleikana á fimmtudaginn og alveg var það hreint dásamlegt. Yndislegir í alla staði, Andrea Gylfa brást ekki mínum vonum frekar en fyrri daginn. Og ekki skemmdi kjóllinn sem hún var í. Ótrúlega flott stelpa. Strax farin að hlakka til annað kvöld að syngja þá seinni. Lenti samt í óþægilegu atviki. Sem betur fer í síðasta laginu sem var Oh happy day. Beitti röddinni eitthvað vitlaust og fékk svona brjálæðislegt kitl í hálsinn, og varð bara að mæma allt lagið og rembast eins og rjúpan við staurinn að halda niðri í mér hóstanum. Var örugglega orðin fjólublá í framan.. Æjæjæj... ekki gott að lenda í svona. Núh, svo á fremsta bekk beint á móti mér sátu foreldrar mínir, Lilja Bryndís og Boldur. Og mamma mín elskuleg er svo tilfinninganæm að það hálfa væri hellingur. Hún bara grét og grét og grét og grét og grét.........Varð alveg að passa mig á að líta ekki á hana. Úff..... En það hlýtur að vera góðs viti, við hljótum að hafa sungið svona dásamlega vel.... Litli kúturinn gisti hér hjá okkur í nótt, og þótti okkur nú ekki leiðinlegt að hafa hann hjá okkur. Svaf eins og engill í alla nótt, vaknaði klukkan sjö og fékk nýja bleiu og pela og sofnaði sko bara aftur og svaf til ellefu. En ekki svaf ég eins vel. Var alltaf með andvara á mér. Held að ég hafi verið hálf hrædd um að vakna ekki við hann. But all is good that ends good... Hlakka bara til að fá að passa hann aftur. Fór svo í afmæli til Olgu. Eva og Katrín héldu afmælisdaga sína hátíðlega í dag. Mikið af góðu brauði og tertum. En eitthvað hefur nú samt farið illa í mig, því að ég er búin að vera að drepast í maganum og ógleði í allt kvöld. Eins gott að ég sofi það nú bara úr mér í nótt. Svo er ég búin að vera voða dúleg og prjóna og prjóna í allt kvöld og nú eru sko bara 5 cm eftir og þá byrja ég á berustykkinu. Skírnardeginum hefur verið flýtt um tvo daga og verður litla gullið mitt skírt þann 12 des. En nóg í bili.

Yfir og út krúsarknús......